Sən mənim eşq adlı dəliliyimsən – Rüstəm Behrudidən seçmə şeirlər

Kulis.az Rüstəm Behrudinin sevilən şeirlərindən seçmə silsiləni təqdim edir.

Salam, dar ağacı…



Yolumu gözlədin hər səhər-axşam,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

Əcəllə ölməyə doğulmamışam,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

O hansı millətdir, taleyi sirdir?

Yüz adla bölündü, yenə də birdir!

Məni hüzuruna bu dərd gətirdi,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

Xəzəri, Baykalı, Aralı gördüm,

Gördüm can üstədir, yaralı gördüm.

Tanrını bəndədən aralı gördüm,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm salam.

Çarxı tərs fırlanır fələk qarının,

Turan kölgəsində budaqlarının.

Rəngi bayrağımda yarpaqlarının,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm salam.

Əvvəlin axırı, sonun əvvəli

Buymuş, bilməmişəm bunu mən dəli.

Qorxum yox! Nə olsun boyun göy dəlir?!

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

Danış, Əmir Teymur, bu son nəydi bə?

Boynumda ağ kəfən, dilimdə tövbə…

Dərsini tərs bilən, mənimdi tövbə!

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam!

Səni mən əkmişəm… Mənə sən qənim,

Səni suvarmağa halaldı qanım;

Yarpağın rəng alsın qanımdan mənim,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam!

Ey darın ağacı! Kimdən kəməm, kəm?!

Ya səni yendirrəm, ya sənə yennəm.

Ya da budağında yarpağa dönnəm,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

Qırğızam, özbəyəm, qazax, türkmənəm,

Başqırdam, kərkürəm, elə görk mənəm.

Sənin gözlədiyin qərib türk mənəm!

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.

Qəbul et, növbəti qurbanın mənəm,

Mənim canım səndə, bil, canın mənəm.

Elə qürrələnmə, hər yanın mənəm,

Salam, Dar ağacı!

Əleyküm-salam.


Qorxu

Allahım, bu nə qorxudu,

Dağ dağdı, çəndə gizlənib.

Hamı çəkilib özünə,

Hər kəs içində gizlənib.

Hər günümüz ahdı belə,

Ahımız günahdı belə…

Bu nə cür Allahdı belə,

Görünmür,dində gizlənib.

Kölgə içindədi, kölgə,

Bu millət, məmləkət, ölkə…

Biz niyə bilmədik,bəlkə,

Haqq məndə, səndə gizlənib.

İçdiyim anda boğuldum,

Bir qaşıq qanda boğuldum.

Boğulub, bir də doğuldum,

Qiyam var – məndə gizlənib.

Susun, qorxaqlar, susun,

Can qorxusu var, var, susun,

Bu nə millətdi, qorxusu

Qorxu içində gizlənib.

Allahım, bu nə qorxudu,

Dağ dağdı, çəndə gizlənib,.

Hamı çəkilib özünə,

Hər kəs içində gizlənib.


Vida türküsü

Mən yalqızam bir qurd kimi,

Mənnən birgə qalan gəlsin.

Talanmışam bir yurd kimi,

Qisasımı alan gəlsin.

Bir sevda var ləçək-ləçək,

Sən bilməsən, kim biləcək?!

Cəhənnəmdə bir kafir tək

Nə çəkirəm: bilən gəlsin.

Qeyrətdisə qanındakı,

Nə öndəki, nə sondakı?!

Mənim Tanrı dağındakı

Qismətimi bölən gəlsin.

Bu gün şaman imanını,

Öz içində Turanını,

“Damarında Türk qanını

Zərrə-zərrə bulan gəlsin”.

Uymayıb düşmən sözünə,

Güzgülər geyib dizinə,

Namazını qurd üzünə

Yarpaq üstə qılan gəlsin.

Nə kafirəm, nə də asi,

Sevdim haqqa yenən kəsi.

Məkkəsiylə Mədinəsi

Ulu Altay olan gəlsin.

Gedin Çinə vara-vara

Xəbər verin uyğurlara.

Tikə-tikə, para-para

Olunmuşam talan, gəlsin.

Nə veribdi tövbə mənə?!

Tövbə etmək tövbə mənə.

Gəlib çatıb növbə mənə

Mənnən birgə ölən gəlsin.


Boz qurd

Şair yuxusuna gül-çiçək girər,

Yenər yuxusuna göydən mələklər.

Yuxumda nə gördüm?!

Onun əlindən.

Nə çəkdim…

İlahi! Bilməyəcəklər.

Hər gecə, hər gecə yuxularımda

Çadırı dağılmış, ocağı sönmüş,

Tanrı qarğışıyla taleyi dönmüş,

Taleyi dönəndən qəm sərhəddinin

Bir ucu günbatan, biri gündoğan –

Dağından, daşından, adamlarından,

Hətta otundan da qəriblik yağan;

Qara torpağına nə toxum əksən,

Yenə də baharda ayrılıq bitən

Bölünə-bölünə yox olub itən –

Sevgili bir yurd.

Sevgili bir yurd –

Hər gecə, hər gecə yuxularımda.

Hər gecə, hər gecə yuxularımda

Bu yurdla yanaşı, bu yurd boyunca

Ulaya-Ulaya dolaşıb gəzən,

Obu, Yeniseyi, İtili keçib

Altaytək, Ağrıtək dağ aşıb gəzən

Üzü mavi,

Gözü göydən daha mavi,

Ağzı atəş kimi bir qurd.

Ağzı atəş kimi bir qurd –

Hər gecə, hər gecə yuxularımda.

Üstümə qəm gələr əjdahalartək,

Yuxumda bir ağız qurd ular, keçər.

Nədənsə həmişə yuxularımdan

Önündə qurd duran ordular keçər.

İndi gizli gəlir yuxuma bir vaxt

Ulaşa-ulaşa ordular basan.

Uluslar, “Bay göllər”, Göyçələr səni

Məndən soruşurlar, Boz qurd, hardasan?!

Gəl, mavi işıqtək ələn başımdan,

Gəl, çıx uğuruma qaba ağactək.

Məni bu yuxudan alıb getməyə

Qaraquş oyunlu boz atlar gərək.

Məni bu yuxudan alıb getməyə

Qaraquş oyunlu boz atlar üstə

Gözündən od yağan övladlar gərək.

Eşidirsinizmi?! –

Qara qazlıq atların

Kişnərtisi gəlir misralarımdan.

Nə olsun səsimə yox qulaq asan?

Dalınca getməyə hazır durmuşam,

Səni gözləyirəm Boz qurd, hardasan?!

Hər gecə, hər gecə yuxularımda,

Üzü mavi,

Gözü göydən daha mavi,

Ağzı atəş kimi bir qurd

Və sevgili bir yurd –

Hər gecə, hər gecə yuxularımda

Şair yuxusuna gül-çiçək girər,

Yenər yuxusuna göydən mələklər.

Yuxumda nə gördüm, Onun ucundan.

İlahi, nə çəkdim…

Bilməyəcəklər.


Sən mənim eşq adlı dəliliyimsən

Sən mənim eşq adlı dəliliyimsən

Deyirdim başıma dəlilik gələr,

Bir gün 27 yaşımda bəlkə.

Otuzu adladım xəbərsizəm mən,

Dəlilik yaşayır başımda mənim.

Mən ruh adamıyam, ruhumda sənsən,

Ruhuma qul olan sözdü can, ancaq.

Nəyim var al, götür

eşqinən gələn

Dəlilik istərəm Tanrıdan ancaq.

Mən sənə yaxınam, özündən yaxın,

Sən mənə uzaqsan nə qədər Allah,

Xoşbəxtlik gətirmir bu sevinc niyə,

De niyə öldürmür bu kədər Allah!

Yaxınsan, duyarsan pıçıldasam mən,

Əlimi uzatsam saçlarındadı.

Bəs niyə gözlərin ayrılıq deyir,

Bəs niyə sözlərin ayrılıq dadır?

Sənin yollarinda ayrılıq,

mənim

Yollarımda qəza — qədər yaşayır.

Mənim ürəyimdə sənin gözlərin,

Sənin gözlərində kədər yaşayır.

Sənə qovuşmağa gəlirəm, yetər

Bəndənəm, gözünü yola dik, Allah!

Bağışla sözumdən dəlilik yağır,

Sevgidən ölməkdi dəlilik, Allah!

Elə ayrılıq da, vüsal da səndə,

Tanrısan, bəndəsən, de, axı kimsən?!

Sən mənim ən həzin kədərli nəğməm,

Sən mənim eşq adlı dəliliyimsən.

Mən sənə yaxınam, özündən yaxın,

Sən mənə uzaqsan nə qədər, Allah.

Xoşbəxtlik getirmir bu sevinc niyə,

De niyə öldürmür bu kədər, Allah?!

Mənzilim uzaqdı mənim

Sevda dəlisiyəm, adım –

Qurddu, yalquzaqdı mənim.

Kim mənimlə yol gedəcək?!

Mənzilim uzaqdı mənim.

Bezib məndən bu ruh, bu can,

Heç bilmədim getdi haçan.

Yol var səndən Tanrıyacan

Mənzilim uzaqdı mənim.

Getməsən, üzr diləmə,

Gözündən yaşlar ələmə.

Məni yolumdan eləmə,

Mənzilim uzaqdı mənim.

Üzün dönməz, sən “sənsənsə”,

Göydən yerə fələk yensə.

Dur ayağa, gedirsənsə,

Mənzilim uzaqdı mənim.

Sevda dəlisiyəm, adım –

Qurddu, yalquzaqdı mənim.

Kim mənimlə yol gedəcək?!

Mənzilim uzaqdı mənim.

Share: