Büyük yaylalarda bir ağaç gibi,Her yana kök atar,dal açar gönlüm…- Türk şair Vaat Havdinin şeirləri

Müstəqil.Az qardaş ölkə Türkiyədə yaşayıb yaradan gənc şair Vaat Havdinin şeirlərini təqdim edir:

DİL AÇAR GÖNLÜM
 
Temiz yüreğimde kin taşıyamam,
Yalnız sevenlere yol açar gönlüm.
Ben insanım, saygısız yaşayamam,
Her dem bahar olur, gül açar gönlüm.
 
Bildiğim bu sevda barış getirir,
Seni beni doğru yola götürür.
Silahlar susturur, savaş bitirir,
O zaman herkese kol açar gönlüm.
 
Kimse bilmez Aslı Kerem sırrını,
Kim sevdi onlarca bir-birini.
Bazen Ferhat olur arar Şirini,
Mecnun’la Leyla’ya çöl açar gönlüm.
 
Gel dostum çalalım muhabbet sazın,
Âşık maşukunun kaldırır nazın.
Ne zaman görürsen ol melek yüzün,
Bülbül olur, hemen dil açar gönlüm.
 
Sevdanı başıma taktım taç gibi,
Namerdin eline bakmam aç gibi.
Büyük yaylalarda bir ağaç gibi,
Her yana kök atar dal açar gönlüm.
 
Ben sevda sütünü emdim anadan,
Ne yardan doydum ben ne de sevdadan.
Pervaz eder gönül kuşum havadan,
Yeşil ördeklere göl açar gönlüm.
 
Şu sevda dönemi daim sürmese,
Emek ettiğim dal meyve vermese.
Vaat Havdi bir gün yârin görmese,
Kan ağlar yüreğim sel açar gönlüm.
 
 
YAZIN BENİ
 
Gel bana Zülfü siyahım,
Yandırıyor nazın beni.
Kirpiklerin oku ile,
Öldürüyor gözün beni.
 
Her dem beni meftun eder,
Gece gündüz mahzun eder.
Bir gün gelir Mecnun eder.
Gül cemalin, yüzün beni.
 
Bu sevdanın aleminde.
Yaşarım aşk eleminde.
Kader çizen kaleminde,
Aşıklarla yazın beni.
 
Sensin şu gönlümün payı,
Karanlık gecemin ayı.
Sevmem başka bir kimseyi,
Sevdiriyor özün beni.
 
Yar benden ömrüm çalıyor,
Benzim rengim sararıyor.
Daim gönlüm yaralıyor,
İncitiyor sözün beni.
 
Yüzüne baksam doyunca,
Şad olam ömür boyunca.
Yorgun yorgun baş koyunca,
Yatırıyor dizin beni.
 
Vaat Havdi diyor bilsem,
Gah ağlayıp gahi gülsem.
Aşkın ile birgün ölsem,
Topraklara süzün beni.
DAĞLAR
 
Yine sisli duman çöktü başına,
Deli, deli eser yeli dağların.
Uğradı mevsimin karlı kışına,
Kapandı izleri yola dağların.
 
Etrafında laleleri biterdi,
Kumruları keklikleri öterdi.
Ardahan’dan karsa katar katardı,
Her yana uzanır kolu dağların.
 
Kaplamış oturmuş sevda yurdunu,
Ceylanlar merallar gezer ardını.
Konuşsaydı anlatırdı derdini,
Açılsaydı o lal dili dağların.
 
Dağ ardına girdi günün sarısı,
Uzaklardan görünüyor yarısı.
Her çiçekten götürüyor arısı,
Kalmadı o eski balı dağların.
 
Yüce dağlar yol vermedi Ferhada,
Çok aşıka engel oldu arada.
Garibim gözlerim kaldı sılada,
Aşamadım yolun ulu dağların.
 
Bitmez oldu yürekteki umutlar,
Dilerimki orda gögersin otlar.
Kapandı başına kara bulutlar,
Benden beter oldu hali dağların.
 
Vaat Havdi gönlün cihanı sığar,
Bazen duman çöker bazen gün doğar.
Bazen dolu yağar bazen kar yağar,
Alçaklara töker seli dağların.
GÖNÜL
 
Ne istediğini anlayamadım,
Oynarsın kaynarsın coşarsın gönül.
Bir gün yerde bir gün göğde yaşarsın ,
Boş hayal ardında koşarsın gönül.
 
Nuhun gemisine tufan olursun,
Yusufu kurtaran karvan olursun.
Şam’ile Mısır’a sultan olursun,
Her bir engelleri aşarsın gönül.
 
Karanlık geceye ay doğdurursun,
Kış olursun yağmur kar yağdırırsın.
Bazân halkı içine sığdırırsın,
Bazânda dünyayı boşarsın gönül.
 
Seyyâh olup yerden yere göçersin,
Dereden tepeden düzden geçersin.
Ararsın geninde bir yâr seçersin,
Bilmezsin çirkine düşersin gönül.
 
Göğe uçup kartalla yarışırsın,
Su olursun sellere karışırsın.
Bazân olur her kesle barışırsın.
Bazânda çok dargın yaşarsın, gönül.
 
Vazgeç artık dünya kalu kılınden,
Kimse anlayamaz senin dilinden.
Şaştım kaldım gönül senin elinden,
Bilmedim ne için başarsin, gönül.
 
kapılıp aldanma dünya fandine,
Kesme suyun yolun aksın bendine.
Vaat Havdi diyer di gel gendine,
Korkum var yolundan şaşarsın, gönül.
Müstəqil.Az
Share: