“Üfükların saçın yoldu,Başın sağ olsun, Hocalım…”-Riyaz Demirci İraqın Erbil şəhərindən yazır…

Müstəqil.Az İraqın Erbil şəhərindən yazan Riyaz Demirçinin Türkiyə türkcəsində olan şeirlərini təqdim edir:
Başın sağ olsun, Hocalım
 
Başın üstün duman aldı,
Bu ne acı,bu ne haldı.
O dağların kime kaldı,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Ömrün, günüm zülmet oldu,
Kan ağlayan millet oldu.
Katliamın kismet oldu,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Ormanların kanla doldu,
Bebeklerin donub soldu.
Üfükların saçın yoldu,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Feryadına çatamadım,
Hep ağladım, yatamadım.
Hiç aklımdan atamadım,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Bebeğini boğdu gelin,
Ermeniden doğdu gelin.
Ölmüşse de sağdı gelin,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Ermeninin babası çok,
Eşin satar, namusu yok.
Bu dert bize saplanan ok,
Başın sağ olsun, Hocalım.
 
Türk olmakdı günahımız,
Açılmasın sabahımız.
Koy, yok olak biz hepimiz
Başın sağ olsun, Hocalım.
Kurban olduğum
 
İyi kiŞ varsın
Gönlüme yarsın.
Elim tutarsın,
Kurban olduğum.
 
Yüzünde gözüm,
Tutucam sözüm.
Bulucam çözüm,
Kurban olduğum.
 
Gel sen yanıma,
Kadan canıma.
Girme kanıma,
Kurban olduğum.
 
Gel, etme zulüm
Ay nazlı gülüm.
Uğrunca ölüm,
Kurban olduğum.
 
Sen sağım, solum
Kalbine dolum.
Yâr senin olum,
Kurban olduğum.
 
Hasretim ol sen,
Şöhretim ol sen.
Kısmetim ol sen,
Kurban olduğum.
          Erbilim
Ezelin göz önünde analar kucağısın
Senden başlamış kültür milletin ocağısın
Davamızın sahibi Türkmenler bucağısın
Hep sensin Türkmeneli ey anam ey Erbil’im
 
Bizlerden başlamıştır en temiz medeniyet
Türkmenlerden kalmadır bu güzel edebiyat
Her kese yakışırsa bizde yoktur maddiyet
Hep sensin Türkmeneli ey anam ey Erbil’im
 
İnsan sevinir bulsa senin gibi bir bucak
Milliyetçilerinsin, sende kutsaldır toprak
Kardeşliğe gönlünü açmışsın kucak kucak
Hep sensin Turkmeneli ey anam ey Erbil’im
Yaz, ey kalem
 
Sen durma yaz,
Yeter bu naz.
Böyle olmaz,
Yaz ,ey kalem.
 
 
Hem dünümden,
Bugünümden.
Hüzünümden,
Yaz, ey kalem.
 
 
Dört bir yandan,
Şöhret şandan.
Mutlu andan
Yaz ,ey kalem.
 
 
Hederimden,
Kederimden.
Kaderimden
Yaz, ey kalem.
 
 
 
Karkışımdan,
Alkışımdan.
Yanlışımdan,
Yaz, ey kalem.
 
 
Yurd elimden,
Amalimden.
Emelimden,
Yaz, ey kalem.
………………………..
Senden anlatmak istedim
Bu gün geçmişi
Hatırladım,
Sen Leyla,
Men Qeyis.
Sen Aslı,
Men Kerem gibi
Kül olmuşum.
Sen Arzı, men
Qember gibi
Sevdim
Seni,
Aştım dere dağları,
Dolaştım, diyar -diyar
Şirin, Ferhad
Sevdaları gibi
Yusuf hazretlerine
Zuleyxa deli olduğu
Gibi bende deilim
Ona bakarak
Elma kestiği yerine
Ellerini kesti,
Güzelliğine
Dayanamadı.
Sen de onun kadar
Güzelsin,
Ben de her gördüğümde
Param parça parça
Oluyor işte
Share: