“Götürün o qandalı, Vurun nəfəs yoluma…”-Gənc şair Aqil Altunun şeirləri…

Orda dərd bir,sevinc isə beş olur,
Adamları çox mehriban, xoş olur.
Küçələri dar olsa da boş olur,
Buraların enli yolu cığırdı.

Şəhər bizə doğma deyil ki, yaddır,
Bu şəhərin havası da boyatdır.
Kənd həyatı ,quzum ,gözəl həyatdır –
Kənddə günəş bir başqa cür doğurdu.

Gün çıxmamış qalxıb yuxa yayırdın
Bişirirdin, masa üstə qoyurdun.
Doğrayırdım südə, yeyib doyurdum –
Səhər-səhər anan inək sağırdı.

Gəl qayıdaq kəndinizə, kənd qızı,
Bu şəhərin havası çox ağırdı.
Tut əlimdən, çıxaq gedək şəhərdən,
Atan-anan bizi kəndə çağırdı.

Qadın ahı

Mənim sevdiyim məsumdur,
Günahımsa çox..,ilahi!
Mənə qıyma ,ağır olur,
Tutar səni qadın ahı.
Elə tutar heç buraxmaz,
Tutar sənin ətəyindən.
Vallah sənə imdad olmaz
israfilin tütəyindən
Bir qiyamət qoparar ki,
Qiyamətdə qiyam düşər.
Bir ah çəkər yana-yana,
Cəhənnəmin orda bişər.
Mələklərin asi olar,
Üz döndərib gedər səndən.
O qadının saçlarına düşən dəndən-
Sən deyərsən olmaz,yemə!
Həvva yedirər Adəmə
Etmə belə etmə allah,
Dünya səndən dönük düşər.
Qadın ahı göyə qalxsa,
Günəş göydən sönüb düşər.
Bir insanı öldürməkçün
Kainatı məhv eləmə
Mənim səhvim özüm boyda,
Özün boyda səhv eləmə…

GÜNAH

Mənəm günahın içində-
Yoxsa günah içimdədir?!
Çoxmu böyükdür günahım?!
Nə boyda, nə biçimdədir?!