BEN TÜRK’ÜM
KEMALETTİN KALKAN
Korkusuzca yaşayıp girdim düşman içine,
Atam İlteriş Kağan meydan okudu Çine.
Ergenekon yurdunda liderim Börteçine,
Büyük Turan uğrunda çalışmaktır hep ülküm,
Dünyaya damga vurmuş yüce millet, ben Türk’üm!
Gök kubbe yarılıp da şimşek üstüme yağsa,
Zillet yakamdan tutup iki eliyle boğsa.
Düşman değil demirden, yıkılmaz dağdan olsa,
Allah şahit, yıkarım, İslam’dır benim ülküm,
Dünyaya damga vurmuş yüce millet, ben Türk’üm!
Türkuaza çalıyor, rengârenktir bağları,
İslam’dan feyizlendi ölüleri, sağları.
Türkçülüğün dergâhı işte Tanrı Dağları,
Üsküp’ten Çin’e kadar turandır benim ülküm,
Dünyaya damga vurmuş yüce millet, ben Türk’üm!
Birbirinden cesurdur Türk’ün bütün boyları,
Ahlak ile örülmüş geleneği huyları.
Parmakla gösterilmiş tarih boyu soyları,
Düşmanım bile olsa adalettir hep ülküm,
Dünyaya damga vurmuş yüce millet, ben Türk’üm!
Yaratana şükreder, önünde diz çökerim,
Peygamberin yolunda kanımı da dökerim.
Ben Allahın önünde sadece bir nökerim
Kılıçlar gölgesinde iffettir benim ülküm,
Dünyaya damga vurmuş yüce millet, ben Türk’üm!
BİLEMEZDİM Kİ…
Dilinden nağmeler dökülmedikçe,
Seninle birlikte gülemezdim ki!
Kalbinden mühürler sökülmedikçe,
Beni sevdiğini bilemezdim ki!
Yüzüme bir kere dönüp bakmadan,
Su gibi içime girip akmadan.
Kalbimi aşkınla tümden yakmadan,
Hadi gel yanıma ,diyemezdim ki!
Elemli gönlümü sorup görmeden,
Sevdamın uğruna bir an ölmeden.
İnadı bırakıp bana dönmeden,
Bir daha kapına gelemezdim ki!
Kalbinde zincir ve mühür oldukça,
Sihirli bir kutu gibi kaldıkça.
Aşkı süründürüp yere saldıkça,
Mecnun gibi seni sevemezdim ki!
TÜRKLÜKTEN UTANANIN KÜL DÖKÜLSÜN BAŞINA
Şanlı Türk milletiyim, hakka kulluk edenim,
Bir ülkünün uğruna sayısızdır gidenim.
Ay yıldızlı bayrağa feda olsun bedenim
Kurban olam yurdumun toprağına, taşına!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
Altaylardan Sina’ya vatan aşkıyla coşan,
Çin Seddi’nden Üsküp’e atın üstünde koşan.
Bıkmadan, yorulmadan kıtaları da aşan,
Bir ceddin torunusun, haram katma aşına!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
Tarihin her yerinde kök salmış bir çınarım,
Anam-atam da olsa haksızlığı kınarım.
Şehitlerin kanıyla çağlayan bir pınarım
Bayrağa küfredenin acımam gözyaşına!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
Koskoca Çin değil mi atan Kürşat’tan kaçan
Hun ve Fatih değil mi çağ kapatıp çağ açan.
Mehter’in sesi ile korkup kendinden geçen,
Ey Asena’m ,hayranım hilal gibi kaşına!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
Bişkek, Girne, Aşkabat ne muhteşem, ne hoş kent
Sanki cennetten köşe Bakü, Astana, Taşkent.
Turanın merkezidir, işte Ankara başkent
Düşman bile hayrandır kartalına, kuşuna!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
Ergenekon yurdunda bütün Türkler hep yek bir,
Fezada yankılansın dilimden düşmez tekbir.
Yüzümü çevirdiğim Kur-an da bir ,Allah bir!
Ey cengâver pehlivan hayran oldum tuşuna!
Türklükten utananın kül dökülsün başına!
TÜRKÜN ORDUSU
Karabağ’da vahşet, Karabağ zulüm,
Karabağ gidiyor, uyan be gülüm.
Dünya görmüş mü ki, hiç böyle zulüm,
Hala uyuyorsun hayret doğrusu!
Durma kalka ayağa Türkün ordusu!
Zengezur da benim idi aldılar,
Ermeni’yi Karabağ’a saldılar.
Karabağ’da nice canlar aldılar,
Karabağ’ım bütün Türk’ün namusu,
Durma kalk ayağa Türk’ün ordusu!
Türk’ün Türk’ten başka dostu olur mu?
O kutsal mabetler yara alır mı?
Türklerin ordusu yolda kalır mı?
Olur mu kafirde Allah korkusu?
Durma ,kalk ayağa ,Türk’ün ordusu!
Laçin’de gariban öksüzler ağlar,
Ağdam’da nineler Türk’e bel bağlar.
Şehitlerin kanı sel gibi çağlar,
Susmak mıdır söyle….Nedir doğrusu?
Durma kalk ayağa Türk’ün ordusu!
Rus, Ermeni Farsı el ele vermiş,
Müslüman kardeşin kanına girmiş.
Ağdam’ı kendine bir vatan seçmiş,
Bu kadarı da fazla, fazla doğrusu,
Durma kalk ayağa Türk’ün ordusu!
Hele bir bak, kimler kimi satiyor,
Avrupali yalan-yanlış atiyor.
Insan hakki palavrasi satiyor,
Kan damarda; dag bayirda akar su…
Durma kalk ayaga Türk’ün ordusu!
Allah şahit Karabag’dir tek derdim,
Bu canımı senin yoluna serdim.
Kalk gidelim! Gelmez isem namerdim!..
Hadisde de gecer o Türk ulusu!
Durma kalk ayağa Türk’ün ordusu!
Müstəqil.Az
