Cahid Günay 1972-ci ildə Türkiyənin şairler şəhəri kimi tanınan Kahramanmaraş’a bağlı Afşin bölgəsində dünyaya gəlib.
Ilk, Orta, lisə təhsilini eynı yerin Elbistan adlı bölgəsində oxuyub.
Gənc yaşlarında ,Universitet təhsilini alarkən şeir və ədəbi yazılara başlamış, əsərləri bir çox jurnal və gəzetlərdə yayınlanaraq ona ödüller qazandırıb.
Türk Cümhuriyyətində Turancı kimliyi ilə tanınıb sevilən Şairin şeirleri bir çox sənətçi tərəfındən bəstələnib,müxtəlif Türk dövlətlərinin dillərinə tərcümə olunub.
“SEN MAVI KOKARDIN” ,”STARYE NOTLAR” və “KARA CEMRE DÜŞTÜ” isimli kitabları yaxında işıq üzü görəcək…. EvliDİR, iki övladı var. Türkiyənin Elazıq bölgəsində yaşayır.
Müstəqil.Az qardaş ölkədə yazıb yaradan şairin yeni şeirlərini təqdim edir:
VİCDANINLA DUY MƏNİ
Əlim ,qolum tutmaz oldu burada,
Sənsiz qaldım,dumanımla duy məni.
Arzularım zəmi kimi biçildi,
Səsim kəsik,vicdanınla duy məni
Qapı Qonşum uzaqlara alındı
Başı açıq, ayaqları yalındı.
Dəyən qırmanc kəfəndən de qalındı
Səsim kəsik, vicdanınla duy məni.
Anam, atam obasında dərildi,
Bədənleri o çarmıxda gərildi.
Cəsədləri meydanlarda sərildi,
Səsim kəsik, vicdanınla duy məni.
Dilim bəlli, dinim bəlli, mən bəlli,
Sadə yundan çuxa geysəm can bəlli.
Qaçma məndən, məndə olan sən bəlli,
Səsim kəsik, vicdanınla duy məni.
Qəti sanma Günay bunu duydurdu,
Ulu Tanrı yardım deyə buyurdu .
İmtahandır, səni sənə duyurdu,
Səsim kəsik, vicdanınla duy məni.
(Tərcümə edən:Aysel Xanlarqızı Səfərli)
GƏLMƏ,GƏLMƏ, YENİ İL
Türkistanım, Ata yurdum, can evim,
Hər bir yanım talan oldu, yeni il.
Qadın,uşaq boğazlandı,qan- evim,
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə, yeni il.
Xəbər alım Mosul, Kərkük Iraqdan,
Qarabağ’a ümid əkən çıraqdan.
Bu dünyanı şər qovurur ocaqda,
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə,yeni il.
Tikə-tikə doğranılmış bədənlə,
Obasını tərk eyləyən, gedənlə.
Bu aləmi dərdə salan nədənlə,
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə, yeni il.
Bəsləndikcə yenə qandan, irindən,
Qoxun gəlir həsrətin qəm yerinden.
Bacaların qurum tutmuş kirindən,
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə, yeni il.
Keçdi neçə sabah dünəndən uzaq,
Dünənə boş verdim günümdən uzaq.
Turana doğrulmuş yanımdan uzaq
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə, yeni il.
Günay söylər, dərdi gəzər dillərdə,
Çarə gəzsən, tapmaz çarə ellər də.
Özünü söndürmüş tozlu küllər də,
Gəlirsənsə, gəlmə,gəlmə, yeni il.
(Tərcümə edən:Aysel Xanlarqızı Səfərli)
KARAGÖZLÜM
Kırkgöz idin, gözlerine vuruldum,
Koşamadım peşin sıra, yoruldum.
Düşlerimdin düşlerine sarıldım,
Bekletme ha, karagözlüm, gel gayri .
Şardağı’nın duman olur zirvesi,
Ölüm müdür senle aşkın kirvesi.
Sürdün ise gözün, kaşın sürmesi,
Bekletme ha, karagözlüm ,gel gayri.
Ağaçlara güz gelende dal olur,
Yeşermez ki, sevgi yoksa lal olur .
Odun dersin, bir de baktın sal olur,
Bekletme ha, karagözlüm, gel gayrı.
Söğütlü de suyum gelip yunarken,
Musallaya üryan halim konarken.
Günay’ını menkür hakka sunarken,
Bekletme ha, karagözlüm ,gel gayri.
ECE (Dilim nece)
Yeryüzüne nur saçan
Gökyüzünde ay, Ece.
Vardır senin de zamanın,
Sana da gelir gece .
Süleyman’a eş olsan,
Altından kaçar keçe.
Kıraçta karpuz büyür ,
Sırrında saklı yüce .
Arının balı desem ,
İşte sana bilmece .
Ayağın baştan büyük ,
Bedenin senden cüce .
Kûn fe yekûn der derviş .
Yine de tapar güce .
Sana kırgınsa gönlüm ,
Gül bakışın işkence .
Hayalim yorgan döşek ,
Feda ettirmem öce .
Anlamazlar yanarım ,
Bilmezler dilim nece.
AY’A BAKSA KURT ULUR
Denizde balık yaşar,
Suya hasret nefesi.
Çöllerde kaktüs doğar,
Su doludur kefesi.
Pirinçte vefa desen ,
Büyüten suya düşman.
Suya sorma ahını,
Verdiği cana pişman.
Yıldızlar gece bekler,
Yâr koynuna girmeyi.
Yarsız gönül ne bilir?
Yâr’a ömür vermeyi .
Bakıp da gördüm deme,
Suyun dere aşkını.
Öpmez ise gözünden,
Yurt mu? Koyar taşkını .
Köpekler sesli içer,
Korku ekler suyuna .
Ay’a baksa kurt ulur,
Nikah kıyar soyuna .
STARE’YE NOTLAR (Son veda GÜNTÜLÜ)
Bu sana son yazışım…
Belki de son vedam.
Yitirilmiş umudun son faslı.
Kurulmuş hayallerimin son dalışı,
son çırpınışı bu…
Gözlerinin son yakışı gönlümü.
Kırgınlığım, son mirasım kendime…
Stare’ye giydirilmiş mutluluk,
Maviye çalan gökyüzüm
Bu kaçıncı tövbe tutmaz ihanetim?
Bu kaçıncı aldatışım kendimi?
Bilmez misin öksüz kalır isrâ,
Bilmez misin her damlasında serçeler ölür gözlerimin
Kurt yalnızlığı çeker sensizken zaman…
Ve benim bilmediğim bir sey var sende;
Aklıma düşende her şeyi unutturan.
Sev dedim sevdi,
Sil diyorum siler mi bilmem?
Ama ben gönlümü gömüp gönlüne
gidiyorum Güntülü hoşça kal…
AYA GÜNE ANT OLSUN
Lime- lime doğranmış yanındaki beleği ,
Eli kolu bağlanmış, ölüm olmuş dileği .
Vicdana yüklenir mi bu annenin seleği ,
Sağır olan gözlere sürmeler süreceğiz ,
Aya güne ant olsun yaşarken göreceğiz .
Yüreğim param parça, yanıyor için- için ,
Ellerinde kalmışız kızıl denen o piçin .
Uygur Türkü figanda ,siz buna ömür biçin ,
Belki bugün birlikte umutlar öreceğiz ,
Aya, güne ant olsun, yaşarken göreceğiz
Eşkere çemkiriyor, gizliden yalıyorlar,
Kuduz olmuş itleri tasmasız salıyorlar .
Batı-matı birleşmiş hayattan çalıyorlar ,
Bugün burda onları kınayıp yereceğiz ,
Aya, güne ant olsun, yaşarken göreceğiz .
Yürüyüp karış- karış bizim olan yurtları ,
Bulacağız elbette baş olacak kurtları .
Hülagü’ler gelirken bağlayıp da lordları ,
Kızıl denen meydanda çarmıha gereceğiz,
Aya ,güne ant olsun, yaşarken göreceğiz .
Özbek, Kırgız Tatar’ın yaylasında, dağında ,
Kelbecer’in,Tebriz’in mor salkımlı bağında .
Alemlere nam salan Türk’ün kutlu çağında,
El -ele tutuşarak çiçekler dereceğiz,
Aya, güne ant olsun, yaşarken göreceğiz.
