Böyük paltar mağazasının qabağinda dayanmiş biri diqqətimi cəlb etdi. Daha doğrusu onun qırmızmtıl ve yoğun boynu, insan başına az oxşayan dana başı marağıma səbəb oldu.. Doğurdan bu obyekt qəribə metodla yaradılmış, nadir standartlara malik məxluqa bənzəyirdi . Bu təcüblənmək üçün yaradılmış aləmi müşahidə etməyə başladım.
Əlindəki dönərdən əyri- üyrü dişləklər götürərək, tez- tez çeynəyib, ani udurdu.. Ayranı iki dişləmdən bir icirdi. Elə bilməyin oruc tuturam deyə, o adamın yeyib icməyinə acıgım tutub, belə kobud ifadələrlə təsvir edirəm. Xeyir! O adamı Marsda görsəydim, yenə həmplanetli kimi simpatiyam olmazdı. Ücbucaqgöz uzaylını daha yaxın bilərdim, nəinki bu planetbaş, dinazavr boyunlu adamı. Adam bir guzguyə baxanda duşunməz ki, niyə boynum belə yoğundu.? Bu nə piyli başdi? Bir qanı qaralmaz? Yadıma duşur, anam xalam ogluna xeyli baxıb gülərək demişdi:-bu xalası ölmüşün də başı gündən-gunə yekəlir..
Bu adamın ayaqları da bədəninə nisbeten kicik və standartdan kənar formalı idi. Dar,butulkaya oxshar şalvar geyinmişdi. Ele beldən aşağı forma da şalvarın qurluşunu almışdı. Bu quruluş broyler toyuqlari ilə əlaqəli ola bilər, bilməzdə.. Şalvarın rolu ola da bilər.. Istədim soruşum ki, dönər mal, ya toyuq əti ilədi? Əmin idim ki, boynu yoğunluğu, başıyəkəliyi təbii qurluş deyil, duşuncə, əməl və qidalarindan formalaşmışdı… Bu vaxt adam ayaqlarını və çiyinlərini ritmik, bokuscular kimi oynatdi. Bilmək olmadı ki, məşqinin vaxtı kecirdi, döner qurtarırdı, ya pişməcydi deyə belə edirdi.
Dönərin hansı ətlə olduğunu soruşmaqdan vaz kecdim.. Məntiqlə tapmağa calişdım.. Qeyri standart aləmlərdə məntiq işləmir ki.. Məntiq hardan tapsın ki, yuxarısı mala, aşağısı toyuğa oxşayan bu adam mal əti, ya broyler cox yeyib..
Əlində lotereya satani görub cağırdı. 7-8 dene alib, pozdu. Hec ne dushmedi. Qizishdi, udmaq isteyirdi. Onun butun boy buxunu, qurlushu, mahiyyeti her sheyi udmaga meyilli idi.. O cumleden lotereyadaki pullari da..
Uda bilmediyni görub, nerildedi, belkede kishnedi yene bile bilmedim. Bu ecayib sese bir carshabli qiz cixdi magazdan. Qiza amirane o loteriyadan cekmeyini dedi. Qiz cox medeni ve ehtiyatla bu ishden imtina etdi.
Adamin boynu bir azda qizardi. Qiza israr etmeye basladi. Bashi ve boynu rengde, formada olan fikirini de havaya buraxdi:-sen orucsan, namaz qilirsan elin dusherli olar, çek!
Qìz:-ele onlara göre ceke bilmerem. Icaze verin gedim., ishim coxdur.
-ishden cixardaram seni, lotereya cek, pozum.!
Men daha dözmeyib, arxadan onun qirmizi boynuna bir shapalaq vurdum. Ele bayaqdan bu aglimdan kecirdi.. Shappilti mene ele zövq verdi ki, bu qerib alemin cönüb meni nece vurdugunu bile bilmedim…
Yuxudan durdum, qeribe hisslerle. Sahura az qalirdi..
Sahurda ha dushundum ki, niye bu adami gören kimi acigim tutmushdu.. Hele ona cox diqqet etmemish? Mömin qiza qarshi ikrah edici hereketini görmemish.? Tapa bilmedim bu suala cavab. Indi bu yazini yazanda da tapa bilmirem..
Bitrende tapdim.
Bu adami taniyirdim. Onu cox zamanlarda, cox yerde görmüshdûm. O idi. Onlar idi. Odur ki gören kimi iyrenmishdim, qezeblenmishdim.
Çünki, nedense bu adamin bende ve vetendash olmadigina coxdan emin idim. Shushada kimin yalli getmesinin, dushmen genclerinin tez-tez qelebe , bizimkilerin ishgal ildönümlerini qeyd etmesi hec onun vecine deyildi. Kasibin yardımını, maaşını, payını dönərin arasına qoyub, aclıqdan yata bilməyən minlərlə cüt gözün qabağında udanlardan idi. Bunlara qeti emin olmushdum. Özu de coxdan. Bu O idi. Her sheyi udmaga calishan qeribe qanli, standartsiz alemin nümayəndəsi…
Həmd olsun aləmlərin rərvərdigarı ALLAHA.
Müəllif: Sadıq Qarayev
