Agamir Cavadın şeirinə Sevil AZADQIZININ baxışı

Şair Hidayət Ölməzə

Sözə dəyər verən şair qardaşım,
Sən uca dağların söz adamısan.
Oldun saflığınla könül sirdaşım,
Ocaq adamısan, köz adamısan.

Sevgidən yoğrulub imanın, dinin,
Keçmisən yolların dumanın, çənin.
Eşq ilə dinlərsən göylərin ünün,
Əyri zəmanənin düz adamısan.

Qəlbində çağlayır İlahi sevgin,
Mərdlərə məhəbbət, namərdlərə kin.
Sözün, əməlinlə yurdun tarixin
Yaddaşa köçürən iz adamısan.

Şairlik Tanrıdan tale naxışın,
Görmüsən həyatın eniş-yoxuşun.
Haqdır, həqiqətdir, nurdur baxışın,
Çöhrəsi nur saçan üz adamısan.

Agamir Cavad

TƏHLİLİ:

Şeir bəşərin ruh aynasıdır. Hər bir sətir, hər bir misra insanın daxilindəki işığın, təmiz duyğuların, sarsılmaz inamın ifadəsidir.

“Şair Hidayət Ölməzə” adlı bu poetik nümunə isə bir qələm sahibinə tərif olmaqla yanaşı, həm də onun şəxsiyyətinə, əqidəsinə verilmiş yüksək qiymətdir.
Şairin ömrü, şairin sözü bəzən dağların ucalığı ilə ölçülür. Burada Hidayət Ölməz “uca dağların söz adamı” kimi təqdim olunur. Bu, sadəcə metafora deyil, həm də onun düşüncə və əqidə böyüklüyünün təsviridir. Sözə dəyər vermək, saf duyğulara könül sirdaşı olmaq, həyatın oduna-közünə sinə gərmək – bütün bunlar həqiqi şairin əsas xüsusiyyətləridir.
İkinci bənddə onun imanla, sevgi ilə yoğrulmuş həyatı vurğulanır. Dumanlı, çənli yollar həyatın sınaqları, çətinlikləri deməkdir. Ancaq bu yollardan alnıaçıq keçmək, göylərin səsini eşidəcək qədər ruhi paklığa çatmaq hər kəsə qismət olmur. Burada şairin şəxsiyyəti “əyrilərin içində düz adam” kimi təqdim edilir. Bu ifadə onun haqqa sədaqətinin, insanlıq qarşısında düzlüyünün rəmzidir.
Üçüncü bənd şairin qəlb aləmini açır. İlahi sevgi ilə çırpınan bir ürək, mərdlərə sevgi, namərdlərə nifrət – bu, təmiz vicdanın və ədalət duyğusunun nişanəsidir. Belə insanlar həm sözləri, həm də əməlləri ilə tarixdə iz buraxırlar. Hidayət Ölməz də öz poeziyası ilə xalqının yaddaşına köçən bir iz adamıdır.
Dördüncü bənddə isə onun yaradıcı taleyi Tanrı vergisi kimi dəyərləndirilir. Şairlik taledir, Tanrının naxışı, ilahi bir işarədir. Hidayət Ölməzin baxışlarında haqqın nuru, sözündə və düşüncəsində həqiqətin işığı var. Onun çöhrəsi də, sözü də insanlara ümid, işıq, ilham bəxş edir.
Bu şeir bütövlükdə bir şair obrazı yaratmaqla yanaşı, həm də ümumi mənada həqiqi sənətkarın portretini canlandırır. Hidayət Ölməz timsalında biz sözə dəyər verən, düzlük yolunda addımlayan, imanı və sevgisi ilə yaşayan bir şairi görürük.
Belə şeirlər yalnız bir şəxsə ithaf deyil, həm də oxucuya ibrətdir. Onlar bizə xatırladır ki, şair olmaq yalnız yazmaq deyil, həm də yaşamaq, sözün məsuliyyətini daşımaq, öz ömrünü haqq yolunda sərf etməkdir.
Nəticə olaraq, Agamir Cavadın bu misraları Hidayət Ölməzin simasında həm bir insanı, həm də bir ideyanı təcəssüm etdirir: sözün və şairin müqəddəsliyini.
Sizə sağlıqlı, bərəkətli, uzun ömür və yaradıcılıq uğurları diləyirəm!
Var olun, yazıb yaradın!