Müstəqil.Az Ağstafada yaşayıb yaradan,tanınmış və sevilən şair Saqif Qaratorpağın yeni şeirlərini təqdim edir:
***
Yollar bir nöqtədən keçir,
bir nöqtədi elə Yer kürəsi.
Bir nöqtədən keçir sevinclə kədər,
bir nöqtədən keçir sevgi və nifrət.
Hər bitən yolun bir davamı var,
uzanar sonsuzluğa…
Ən uzun yol
könüldən gələn duanın yoludu,
Tanrıyacan uçar.
Sözün qanadı çıxar
eşqin əllərindən su içsə.
Bir anda yaxın olar uzaqlar,
kainat bir körpənin
yuxulu ovcuna sığar.
Yollar bir nöqtədən keçir…
Bir nöqtədə bitir bütün yollar…
***
Bircə dəfə gəlir xoşbəxtlik,
xəbərin ola,ya olmaya.
Bircə dəfə düşür qismətə görüşmək,
cənnət quşutək
bir ömürdə.
Baxt qızıl balıqdı,
bircə dəfə düşür tora,
Onda da
ya yarıyuxulu olursan,
ya da yarısərxoş.
Səndən keçmir xoşbəxt küçələr,
kimsə səhv salmır ünvanı,
Səadət döymür qapını
sevdiyin,ya da sevəcəyin
adamın əliylə.
Qəfil səsə qaçırsan,
sevincək,
qaranəfəs…
Ya işıqçıdı,
ya da borc aldığın adam.
***
Getmək asan olmur,
gərək getməyə yol olsun,
dönməyə üz.
Getdinsə,içindən qırılır sevdiklərin,
saxsı küzə kimi,
sonra
nə qədər yamasan da su saxlamır…
Damır…
Gedənlər adamı itkilərə kökləyir…
Ürəyi qəm təkləyir,
bir ömür.
Getdiyin yollar
geri qaytarmır adamı,
Sən dost bilirsən,
düşmən çıxır amma.
Yavaş-yavaş çıxır axırına…
Getmək asan deyil,
ancaq
nə vaxt istəsən getməyə yol var,
gedəni saxlamaz yollar…
***
İndi yelkənsiz gəmiyəm
içimdəki sularda,
batmaq bir göz qırpımı
yaxın sahilin uzaqlığında.
Özüm söndürmüşəm “SOS” siqnalını,
dərd ən yaxın ada.
Vaxt bitibsə,
önəmi varmı harda batmağın?
Nə fərqi,
ya qəmdə boğul,ya da suda…
Hərdən səbəbsiz susur adam,
heç nədən danışır…
Ovutmaq istəyir qəlbindəki acını.
Yolum sükutdan keçir,
səssizliyi geyinmişəm əynimə,
Xoşuna gəlməsə,de!
***
Elə də az deyil 57,
başın daşdan daşa dəymirsə artıq,
12 artır,35 çıx,
fərq etməz,
ürəyindən keçmirsə,ağrıların meredianı,
düşməsən əzabın Bermud üçbucağına.
Sözün o üzü görünmür hər kəsə,
Tanrı salan işığa yol olmasa özü,
yoxdusa qəlbində
kədəri sözə çevirmək inadı.
Demək,hələ çıxmayıb qanadı,
yüzəcən saysa belə…
***
Sən səhv elə,
üstünə gəlsin hamı.
yüyürsün əli baltalı,əli baltasız…
Dost da düşmən olur
öz içindən yıxılanda adam…
Qışqırmağa dəyməz,
Haqq elə haqdı,
inansan da,inanmasan da.
Doğru elə acıdı,yemək olmur,
cızdağı çıxır adamın.
“Bağışladım” deməklə,
bağışlanmır günahlar.
Mən elə həmən adamam,
amma saçımda qışdı,
üzümdə payız…
əllərim çinar budağı.
Sükülmüş ömrümə
yamaq vurmaqdı işim.
Təsəllim
ürəyimə işığı düşən adamlar.
***
Vəd vermirəm sənə,
xətrin xoş olsun deyə.
Nə bilim,nə sayır
sabah mənə fələk.
Ölümün sağı-solu
bəlli olmur…
Qəfil açır ağzını
dibsiz quyutək.
Nə bilirsən,nə gözləyir adamı…
Qəm yemə,amma…
Bir az ümid saxla sevinməyə,
bir az ümid saxla sevməyə,
sevilməyə.
Bir az işıq saxla,
körpə təbəssümü qədər.
Saqif Qaratorpaq
Müstəqil.Az
