Səhərə nə qalıb ki, Canı çıxır gecənin… Xəyalə Sevilin yenib şeirləri

Səhərə nə qalıb ki, Canı çıxır gecənin… Xəyalə Sevilin yenib şeirləri

Görünmür

Görünmür içim mənim,
Heç bir yanda görünmür.
Çıxan ruh da görünmür,
Çıxan can da görünmür…
Bilmirəm nə olacaq,
Olanı yaşayıram.
İkimizdən geriyə
Qalanı yaşayıram.
.
Görünmür içim mənim, –
Bu gördüyün yara heç?..
Sonraya saxlama ki,
Sonra gecdi, sonra gec.

Tək səninlə

Gözümdən itən kimi
Xəyalın canlandısa,
Yarım qalan hər şeyim
Tək səninlə tamdısa.
.
Gülü solan güldanın
Təkliyidi mənimki.
Dərd yığılıb üst-üstə,
Bu nə birdi, nə iki.
.
Bu payız bir başqadı,
Bu yağış kəsən deyil…
Məni ki sevənlərin
Hamısı bir sən deyil.
.
O əvvəlki, o məsum
Yaşımdan ayrılmadım.
Məni nəylə qınadın?
Xoşumdan ayrılmadım.

Canı çıxır gecənin

Səhərə nə qalıb ki,
Canı çıxır gecənin.
Yolu adından keçir,
Dilimdəki hecanın.
.
Gör bir neylədin mənə,
Başına gələr, gəlməz?
Mən də səni tək qoyum,
Xoşuna gələr, gəlməz?
.
Üzü sənə açılan
Əllərimi qurutdun…
Yaxşı, mən “unut” dedim,
Bəs sən niye unutdun?

Share: