Sevil Azadqızı

BAŞIMIN ÜSTÜNDƏ HAQQ BAYRAGI VAR

Bir-bir mən söyləyim, siz qulaq asın,
Başımın üstündə haqq bayrağı var.
Heç kim dünyasını qoy yandırmasın,
Başımın üstündə haqq bayrağı var.

Könlüm cənnət yeri, tükənməz barım,
Bəllidir dostluqda əhdim, ilqarım.
Əqidəm, namusum ən böyük varım,
Başımın üstündə haqq bayrağı var.

Nə olsun çoxalıb niyyəti nəslər,
Mənim bir duam var, Tanrını səslər.
Gəlməsin üstümə bədəməl kəslər,
Başımın üstündə haqq bayrağı var.

Haqqdandır qələmim, doğrunu yazır,
Həqiqət dananlar yolunu azır.
Kim sübut istəsə desin, mən hazır,
Başımın üstündə haqq bayrağı var.
15.07.2025

Şeirin TƏHLİLİ:

Şairə xanım salam. Şeirinizi oxudum və özümə borc bildim ki, yazdığınız “Başımın üstündə haqq bayrağı var” adlı şeirinizə bir qədər daha geniş və dərin təhlil təqdim edim.
Sevil Azadqızının bu şeiri milli-mənəvi özünüdərkin, haqq-ədalət anlayışının və ilahi qorunmanın bədii ifadəsi kimi səslənir. Şairənin poetik “mən”i oxucunun qarşısında başı dik, alnıaçıq, haqqın kölgəsində yaşayan və onun nuruna sığınan bir insan obrazı yaradır. Şeirin hər bəndində bu ideya bir az da möhkəmlənir, daha dərindən hiss olunur.
Şeirin aparıcı ideyası – haqqa bağlılıq, əqidəyə sədaqət və vicdanla yaşamaqdır. Bu isə təkcə fərdi bir duyğu deyil, eyni zamanda ictimai bir çağırışdır. Şairə oxucuya deyir: “Qoy heç kim dünyasını yandırmasın”, yəni kimsə haqqın yolundan dönməsin, özü-özünə, varlığına zülm etməsin. Çünki insanın ən böyük dayanağı – onun vicdanı, əqidəsi və Tanrı qarşısındakı halallığıdır.
“Başımın üstündə haqq bayrağı var” misrası həm simvolik, həm də dərin fəlsəfi anlam daşıyır. Bu bayraq fiziki bir varlıqdan çox, mənəvi bir simvoldur – o, insanın içindəki haqq səsi, Tanrı ilə olan rabitəsi, doğru yolda olmaq əzmidir. Şairə bu bayrağı öz taleyinin, düşüncəsinin, qəlbinin zirvəsində daşıyır və bununla fəxr edir.
Şeirin ritmik quruluşu ahənglidir, hər bənd son misrada həmin güclü, yaddaqalan “Başımın üstündə haqq bayrağı var” cümləsi ilə tamamlanır. Bu təkrarlama, bir növ, and içmək, özünə və oxucuya təkrar-təkrar haqq yolunda qalmağı xatırlatmaq kimidir. Şeir həm də bir mənəvi dirənişdir: “Gəlməsin üstümə bədəməl kəslər” – deyə müəllif təkcə özünü yox, bütövlükdə haqq yolundakı insanı qorumağa çağırır.
Son bənddə Şairənin qələm və söz silahına bağlılığı vurğulanır: “Haqqdandır qələmim, doğrunu yazır” – bu misra ilə müəllif həm öz missiyasını, həm də sənətinə olan məsuliyyətini bildirir. O, haqqı dananlarla mübarizəyə hazırdır, çünki haqqa arxalanan insan heç vaxt tək deyil.
Nəticə olaraq, bu şeir bir çağırış, bir vəsiqə, eyni zamanda bir ruhsal dirənişdir. Sevil Azadqızı burada sadəcə bir şeir yox, bir manifest yazır – haqqı, əqidəni və Tanrıya olan inamı bayraq kimi qaldıraraq oxucunun qəlbinə təqdim edir. Şeir həm milli, həm də ümumbəşəri mənəviyyat kontekstində diqqətəlayiq poetik nümunədir.
Şeirə görə şairə xanım a təşəkkür edirəm. Allah sizi qorusun. Uğurlarınız davamlı olsun, İnşaAllah!

Burhan Ağayev