ARAZIN ŞİKAYƏTİ
Arazla bu səhər gəldim üz-üzə
Axıb gedən zaman yaşıl bir düzə,
Dedi: “Şairlərdən şikayətim var.
Mənim çox qəribə hekayətim var”
Dedim ki: “Nə olub”?
Qövr etdi dərdi,
Dedi: – El bir zaman mənə deyərdi:
“Arazım, Arazım, axan Arazım!
Sinəsi yadlara qalxan Arazım
Çağla ki, sən mənim öz vüqarımsan,
Sevincim, fərəhim, iftixarımsan”!
Dedim ki : “Elədir.”
Gəldi hiddətə:
“Elədirsə, nədən bəs qana-qana
Şairlər salırlar məni böhtana!
Qalır bir tərəfdə zülmkar, yağı,
Deyirlər sən böldün ana torpağı”.
Ayrıldığım zaman kədərli çaydan,
Gördüm ki, qardaşım baxır o taydan.
Layihənin Kamalə ABİYEVA təqdim edir